Of nou ja, angst is er gewoon. Het helpt je zelfs, het is het aloude systeem dat je waarschuwt dat er gevaar dreigt en dat je misschien wel actie moet ondernemen om jezelf in veiligheid te brengen. In een ‘lichtere’ versie is angst ook een goede indicator voor dat wat je belangrijk vindt. Je kunt bijvoorbeeld heel bang zijn dat jouw kinderen of partner iets overkomt, dat komt vooral omdat je van hen houdt en alleen maar wilt dat het goed met hen gaat. Er zit in deze angst dus vooral heel veel liefde.
Helpt het? Niet echt, deze liefdevolle angst kan ook verlammend werken. Als ik naar mijzelf kijk, ik heb de hele wereld over gereisd, vaak ook nog in mijn eentje. Dat vond mijn moeder natuurlijk niet altijd prettig. Niet omdat ze mij mijn avonturen niet gunde maar hoe kon ze zeker weten dat ik weer veilig terug zou keren? Niet, dus dat is liefdevol loslaten en hopen op een goede afloop. De grap is dat andersom als mijn ouders op vakantie zijn ik zelf ook altijd weer blij ben als ze gewoon weer veilig thuis zijn, ik gun hun heel erg hun vakantie maar liever heb ik ze gewoon thuis. Allemaal liefdevolle angst waar je niet zoveel aan hebt behalve dat het aangeeft dat je om elkaar geeft.
Er is iets wat je verder moet weten over angst. Angst is eigenlijk meestal een indicatie dat je heel erg in de (onzekere) toekomst aan het leven bent. Je bent bezig met wat er misschien kan gebeuren met de nadruk op een negatieve uitkomst. En je weet natuurlijk helemaal niet wat er gaat gebeuren, ik moet de eerste persoon die 100% de toekomst kan voorspellen nog tegenkomen in ieder geval. Dus waarom leef je zo in de toekomst terwijl je helemaal niet weet of het idee dat je daarvan hebt wel klopt?
Beter is natuurlijk om heel erg in het nu te leven. De enige zekerheid die je hebt is hoe het nu op dit moment is. En NU is ook niet altijd leuk of zonder angst, zeker als je veel nieuws volgt kan het nu best angstig voelen (tip tussendoor is dus: beperk jouw nieuwsinname zoveel mogelijk!). Maar vaak is het moment NU wel heel prima. Hoe vaak zit je niet veilig en comfortabel in je huis, op je bank, lig je in je warme bed, ben je met mensen waar je om geeft. Best vaak al met al toch?
Als je bij jezelf merkt dat je je best vaak wat angstig voelt (en dat kan heel hevig maar ook heel klein en subtiel zijn), probeer jezelf dan vaak de vraag te stellen ‘Hoe is het NU, op dit moment?’. En antwoord heel letterlijk; NU zit ik met mijn warme pantoffels op mijn heerlijke bank, NU ben ik aan het eten met mijn kinderen en het smaakt me. Meer hoef je niet te doen om meer in het moment te komen en lukt dat, dan zal je zien dat er steeds minder ruimte is voor angstgedachten over een toekomst die je uiteindelijk gewoon niet kunt voorspellen.
