De liefdevol bedoelde maar oh zo niet helpende vraag ‘zou je dat nu wel doen?’. We krijgen hem allemaal wel eens voorgeschoteld.
‘Ik denk dat ik mijn baan opzeg en iets anders ga zoeken.’ ‘Ik denk dat ik voorlopig nog geen kinderen wil.’ ‘Ik denk dat ik mijn huis ga verbouwen.’ Het is maar een greep uit ideeën die je kan hebben over best wel grote onderwerpen. Meestal zijn dit dingen die je zelf al een tijdje, bewust of onbewust, hebt afgewogen en voelde aankomen. En dan komt het moment dat je het deelt met je omgeving en dan krijg je van die vragen ‘Echt? Weet je dat wel zeker? Zou je dat wel doen?’.
Meestal heeft het helemaal niet zo veel te maken met jouw daadwerkelijke plan. De vraag komt vaak voort uit ofwel verrassing, jouw ouders/ partner/ vrienden hadden geen idee dat je daar over na aan het denken was. Ofwel moeten zij voor zichzelf niet denken aan een nieuwe baan, een verbouwing of een besluit rond kinderen. De meeste reacties gaan eigenlijk altijd meer over degene die reageert dan over jou.
Maar waarom kan zo’n vraag dan eigenlijk soms zo irritant zijn? Heel simpel, het refereert vaak aan een twijfel of trigger in jou. Stel je hebt al een tijdje het gevoel dat je iets moet mededelen over of je kinderen wil (waarom zou je maar dat is een heel ander onderwerp). Dan heb je daar waarschijnlijk al even over nagedacht. En heel goed mogelijk dat je daar ook best wat twijfels of gedachten over hebt ‘Zullen ze het gek vinden?’ of ‘Hoor ik er nog wel bij?’. En als er dan zulke vragen komen als reactie, dan triggert het opnieuw jouw onzekerheden daarin.
Hetzelfde geldt voor dingen zoals een wisseling van baan of verbouwing van een huis. Jij hebt vast allang de belangrijkste dingen afgewogen bijvoorbeeld de financiën. En als jij van huis uit het idee mee hebt gekregen dat je voorzichtig moet zijn met het uitgeven van geld, dan krijg je zeer waarschijnlijk ook een dergelijke reactie op jouw plannen.
Het vervelende is dat dit vaak voelt als kritiek, of dat de ander lijkt te vinden dat hij of zij het beter weet. De crux is om jezelf het meeste te (leren) vertrouwen. Jij weet uiteindelijk echt het beste wat voor jou belangrijk is en goed voor jou voelt.
En het helpt ook om je te beseffen dat de reactie van de ander vooral voortkomt uit liefde. Jouw vrienden en familie willen niet dat je in de problemen komt en wensen dat je het goed hebt. En de huidige situatie is nou eenmaal bekend en voelt meestal als de veilige optie. Onbewust houden we het dus allemaal toch graag een beetje bij het oude, juist voor de mensen om ons heen die belangrijk zijn.
Mocht je dus nu nog een keer die vraag krijgen denk dan zoiets als ‘bedankt voor de liefde en ik trek mijn eigen plan’.
