Eerlijk is eerlijk, ik zou best graag op vakantie zijn nu. En ik denk dat ik niet de enige ben. Misschien juist wel door het feit dat het nu even niet kan lijkt de wens zelfs wat sterker dan normaal en ik ben altijd al gek op reizen en de vrijheid van vakantie, ook al houd ik nog zo van mijn werk.
Laatst postte ik één van mijn favoriete quotes: ‘Reizen kost geld maar maakt je altijd rijker’. Hoe treffend blijft die! Voor mij gaat hij in ieder geval heel erg op en misschien heb jij het niet zozeer met reizen maar met andere dingen, iets leuks doen met je gezin of genieten van een concert. Dat genieten maakt het zoveel waard, zoveel meer dan de waarde van het geld dat je er misschien aan moet uitgeven.
Als ik dit soort dingen met mensen deel krijg ik zo’n beetje twee reacties; óf de ander is het volslagen met me eens en droomt genietend weg naar eigen mooie herinneringen. Óf de ander kijkt me treurig in de ogen en zegt “Ja…, ik wou dat het allemaal nog zo was maar ja..” en dan volgt een diepe zucht. Of iets in die trant.
Dat fascineert mij. Het één is niet beter dan het ander, maar ik geloof wel dat je het voor jezelf, als het even kan zo leuk mogelijk moet maken en je hebt vaker een keuze dan je waarschijnlijk denkt. Het is zó interessant waarom de één het glas half vol ziet en de ander half leeg.
Ja, het is waar dat het jammer dat je nu niet op vakantie kunt als je dat heel graag wilt. Maar het is ook waar dat je mooie herinneringen hebt en daar enorm dankbaar en blij over kunt zijn. Moet je daar verdrietig van worden? Ik zou zeggen liever niet!
Misschien kan je, als jij jezelf enigszins in het glas half leeg herkent, bij de volgende herinnering waar je met enige weemoed aan terug denkt, je focussen op datgene waar je super blij van werd en wees daar dankbaar voor. Vergelijk het vooral niet met nu maar wees vooral blij en dankbaar voor dat wat je hebt gekregen, namelijk een gouden herinnering en dat is vooral altijd van jou! Dat is toch een groot cadeau nietwaar?
En als ik nu dan toch in mijn misschien wat belerende-wijsneus-positivo-modus zit nog even een leuk detail; terwijl ik dit schrijf komt mijn favoriete nummer van James Bay op de radio, eentje van bovenaan mijn ‘On the road’ reis-playlist. Toeval? Ik denk het niet! Omdat ik nou eenmaal graag in tekens geloof!
Als je daar meer over wilt weten, luister dan maar eens Podcast #18 Waarom ik in tekens geloof. Dan luister ik ondertussen nog even naar James die me heerlijk terugbrengt in die truck waarmee ik door Patagonië reisde, zeker weten mijn mooiste reis ooit!
